ในประเพณีนิยมอิสลามสตรีจะต้องสวมยาวหลวมไม่เปิดเผยชุดนอกเมื่อก้าวออกจากการแต่งกายเป็นประชาธิปไตย (สำหรับผู้หญิงทุกคนโดยไม่คำนึงถึงสถานะ) พร้อมทั้งการป้องกันจากดวงอาทิตย์แผดจ้า กุรอาน กล่าวว่านี้เพราะว่าสามีพร้อมด้วยภริยา: “… พวกเขามีชุดเดรส / ผ้าคลุม (Libaas) เพราะว่าคุณพร้อมกับคุณเพราะด้วยพวกเขา”
พิธีกรรมของชาวยิวยังต้องปวดร้าวของเครื่องแต่งตัวบนหนึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการไว้ทุกข์ การประพฤตินี้จะพบในพระคัมภีร์เมื่อจาค็อบได้ยินเสียงของการถึงแก่กรรมของกุลบุตรของเขาโจเซฟ
บางธรรมเนียมปฏิบัติของมนุษย์เช่นคนต่างๆของอาร์กติกประเพณีนิยมที่ทำให้ชุดเดรสของพวกเขาอย่างสิ้นเชิงจากขนสัตว์เตรียมการและเติมแต่งและผิวหนัง จารีตอื่น ๆ ที่เสริมหรือแปรเปลี่ยนเครื่องหนังและหนังด้วยผ้า: ทอถักนิตติ้งหรือ twined จากเส้นใยสัตว์และผักต่างๆ
ถ้าหากผู้ใช้ยุคใหม่อาจต้องใช้เวลาการทำของชุดเดรสลายลูกไม้ที่ได้รับทำให้ผ้าด้วยมือเป็นวิธีการที่น่าเบื่อมากและกำลังแรงงาน อุตสาหกรรมสิ่งทอเป็นครั้งแรกที่จะมียานยนต์ – ขับเคลื่อนด้วยกี่ทอผ้า – ช่วงการเปลี่ยนแปลงอุตสาหกรรม
จารีตที่แตกต่างมีการปฏิรูปรูปแบบต่างๆของการสร้างเครื่องแต่งตัวจากผ้า วิธีการหนึ่งก็เกี่ยวข้องกับการพับผ้า หลายคนสวมและยังคงสวมใส่ชุดเดรสแฟชั่นที่กอบด้วยรูปสี่เหลี่ยมของผ้าห่อให้พอดี – ตัวอย่างเช่น dhoti เกี่ยวกับผู้ชายพร้อมทั้งส่าหรีด้วยผู้หญิงในอนุทวีปอินเดีย, สก็อตสกอตหรือผ้าซิ่นของชาวชวา ชุดเดรสอาจจะเพียงแค่ผูกขึ้นเช่นในกรณีของสองคนแรกที่ชุดเดรสหรือเข็มขัดหมุดหรือถือเครื่องแต่งกายในพื้นที่เช่นในกรณีของทั้งสองฝ่ายผ้าที่มีค่ายังคงไม่ได้ดัดแปลงและผู้คนที่มีความจุต่างๆหรือคนคนเดียวกันที่ขนาดแปลกกันสามารถสวมใส่เครื่องแต่งกายแบบอย่าง
